daily economicsdaily economicsdaily economicsdaily economicsdaily economics
Άρθρα

Η άποψη της Ασίας για την ελληνική κρίσηH

Η άποψη της Ασίας για την ελληνική κρίση
Εικόνα πάνω από τους πίνακες

του Lee Jong - Wha

Καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Ασιατικού Ινστιτούτου Έρευνας στο Πανεπιστήμιο της Κορέας, υπηρέτησε ως επικεφαλής οικονομολόγος και επικεφαλής του Γραφείου για την Περιφερειακή Οικονομική Ολοκλήρωση στην Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης


Σάββατο, 18 Ιουλίου 2015

757 λέξεις

Οι ασιατικές χώρες παρακολουθούν την ελληνική κρίση να ξεδιπλώνεται με ένα μείγμα φθόνου και χαιρεκακίας. Όταν βίωσαν τη δική τους χρηματοπιστωτική κρίση, το 1997, έλαβαν μακράν λιγότερη βοήθεια, υπό μακράν σκληρότερους όρους. Αλλά ανέκαμψαν επίσης πολύ πιο δυναμικά, γεγονός που υποδηλώνει πως τα ολοένα μεγαλύτερα προγράμματα διάσωσης ενδέχεται να μην είναι η καλύτερη συνταγή για ανάκαμψη.

Από την έναρξη της κρίσης, η Ελλάδα έχει λάβει τεράστια χρηματοδότηση από την αποκαλούμενη «τρόικα»: την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Έλαβε πακέτα διάσωσης το 2010 και το 2012, συνολικού ύψους 240 δισεκατομμυρίων ευρώ, συμπεριλαμβανομένων και 30 δισεκατομμυρίων ευρώ από το ΔΝΤ, ποσό τουλάχιστον τριπλάσιο από το αθροιστικό όριο της Ελλάδας για δανεισμό από το ΔΝΤ. Η τελευταία συμφωνία υπόσχεται έως και 86 ακόμα δισεκατομμύρια ευρώ.

Αντίθετα, το πακέτο διάσωσης της Νότιας Κορέας το 1997 - το οποίο ήταν μεγαλύτερο από εκείνα που έλαβαν η Ινδονησία, η Ταϊλάνδη ή οι Φιλιππίνες - ανερχόταν σε 57 δισεκατομμύρια δολάρια, με τα 21 από αυτά να προέρχονται από το ΔΝΤ. Τότε, το ετήσιο ΑΕΠ της Νότιας Κορέας ήταν 560 δισεκατομμύρια δολάρια ενώ το 2014 το ελληνικό ΑΕΠ ανερχόταν σε λιγότερα από 240 δισεκατομμύρια δολάρια.

Είναι βέβαιο πως το οικονομική χάος που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα - το αποτέλεσμα κυβερνητικής σπατάλης, θεσμικής διαφθοράς, και εκτεταμένης φοροδιαφυγής - άξιζε κάποια διεθνή βοήθεια. Και το ΔΝΤ έθεσε κάποιους όρους για τα δάνειά του προς την Ελλάδα - συμπεριλαμβανομένων της δημοσιονομικής λιτότητας, των ιδιωτικοποιήσεων και της διαρθρωτικής μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού και φορολογικού συστήματος της χώρας - οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν αναγκαίοι για την αντιμετώπιση της αφερεγγυότητας της χώρας. Οι απαιτήσεις της τελευταίας συμφωνίας διάσωσης είναι οι πλέον σκληρές - ακόμα σκληρότερες από εκείνες που οι Έλληνες ψηφοφόροι απέρριψαν κατά συντριπτική πλειοψηφία μέσω ενός δημοψηφίσματος στις αρχές του μήνα.

Αλλά το μέγεθος της βοήθειας παραμένει τεράστιο, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς πόσο μικρή πρόοδο έχει σημειώσει η Ελλάδα όσον αφορά την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που είχε υποσχεθεί κατά το παρελθόν. Αυτό αντίκειται έντονα στην εμπειρία της Ασίας το 1997.

Σε αντίθεση με την Ελλάδα, το πρόβλημα της Ασίας δεν ήταν μια κρίση αφερεγγυότητας, αλλά μια κρίση ρευστότητας, που προκλήθηκε από μια ξαφνική αντιστροφή της ροής κεφαλαίων. Στη Νότια Κορέα, οι καθαρές εισροές ιδιωτικών κεφαλαίων ύψους 4,8% του ΑΕΠ το 1996, μετατράπηκαν σε καθαρές εκροές ύψους 3,4% του ΑΕΠ το 1997. Αν και η συσσώρευση σημαντικών βραχυπρόθεσμων χρεών προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τον εταιρικό τομέα ενίσχυσαν το σοκ, οι πρωταρχικοί παράγοντες που πυροδότησαν την κρίση ήταν η έλλειψη διεθνούς ρευστότητας, η πανικόβλητη συμπεριφορά των επενδυτών, και η χρηματοπιστωτική μετάδοση.

Ωστόσο, το ΔΝΤ επέβαλε ακόμη αυστηρότερους όρους στην Ασία από ό,τι έχει επιβάλει στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων της δημοσιονομικής λιτότητας, της αυστηρότερης νομισματικής πολιτικής και της χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης. Σε κάθε περίπτωση, οι δράσεις ήταν προσωρινές. Μόλις άρχισε να ανακάμπτει η εμπιστοσύνη και οι συνθήκες της αγοράς σταθεροποιήθηκαν, οι οικονομίες της Ανατολικής Ασίας μετέστρεψαν τις νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές τους προς την επέκταση και υιοθέτησαν τη μεγάλης κλίμακας συναλλαγματική υποτίμηση. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, στις οποίες περιλαμβάνονταν το άμεσο κλείσιμο χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και η εξάλειψη των μη εξυπηρετούμενων δανείων, συνέβαλαν επίσης στην ενίσχυση της ανάκαμψης. Στη Νότια Κορέα, για παράδειγμα, η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ ανέκαμψε γρήγορα από -6,7% το 1998 σε 9,5% το 1999.

Η Ελλάδα, αντίθετα, έχει αποτύχει παταγωδώς όσον αφορά την ανάκαμψη. Υπ΄ αυτό το πρίσμα, δεν ήταν έκπληξη το γεγονός ότι η Ελλάδα, αδυνατώντας να βρει 1,5 δισ. ευρώ στα τέλη Ιουνίου, έγινε η πρώτη ανεπτυγμένη χώρα που αθετεί πληρωμή προς το ΔΝΤ.

Η ελληνική κυβέρνηση απαίτησε τότε μεγαλύτερη χρηματοοικονομική στήριξη με λιγότερο αυστηρούς όρους. Αλλά, όπως έχουν πλέον αναγνωρίσει οι πιστωτές της, η παροχή περισσότερων χρημάτων δεν θα αντιμετωπίσει την αφερεγγυότητα της Ελλάδας. Γι΄ αυτό και η νέα συμφωνία απαιτεί την άμεση μείωση των συντάξεων, την αύξηση των φόρων, την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, και τη συμμόρφωση της χώρας με αυστηρούς περιορισμούς δαπανών.

Μέχρι στιγμής, η Ελλάδα έχει δείξει απρόθυμη να προβεί σε επώδυνες προσαρμογές του εσωτερικού μισθολογίου και να εφαρμόσει μεταρρυθμιστικά μέτρα που επιβάλλονται από τους ξένους. Ίσως η τελευταία συμφωνία, η οποία επιτεύχθηκε με τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, αποδειχθεί σημείο καμπής, με την Ελλάδα επιτέλους να δεσμεύεται ενεργά για οικονομικές και δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις. Διαφορετικά, η έξοδός της από την Ευρωζώνη μοιάζει να είναι κάθε άλλο παρά αναπόφευκτη.

Οι Ασιάτες παρακολουθούν με συμπάθεια την πτώση της γενέτειρας του δυτικού πολιτισμού. Ίσως όμως η Ελλάδα θα πρέπει να κοιτάξει προς την Ασία προκειμένου να βρει αποδείξεις για το ότι, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη μοίρα της, μια χώρα μπορεί να βγει ισχυρότερη ακόμα κι από τις πιο δύσκολες δοκιμασίες.

Πηγή: Το Βήμα Γνώμες

Πρώτη δημοσίευση (στην αγγλική γλώσσα): Project Syndicate

Κοινοποίηση

Αξιολόγηση

Πως αξιολογείτε εσείς το άρθρο «Η άποψη της Ασίας για την ελληνική κρίση»;

Παρακαλώ επιλέξτε μία απάντηση
Πιστεύετε ότι σας προσέφερε χρήσιμες γνώσεις;

Παρακαλώ επιλέξτε μία απάντηση
Σας φάνηκαν κατανοητά όσα διαβάστε;

Please specify your position in the company